Ένας προσωπικός ορισμός

Για μένα, 'σύγχρονη γυναίκα' σημαίνει:

-να μην παλεύω για ισότητα, εννοείται οτι υπάρχει

-γι αυτό να παλεύω για την 'ανωτερότητα'

-να μου αρέσει να διαλύω το 'old boys network' αλλά να μου αρέσουν και οι δουλειές του σπιτιού

-να ξέρω να φτιάχνω τα υδραυλικά αλλά και το τέλειο παστίτσιο

-να παρακολουθώ ποδόσφαιρο, αλλά και τις τάσεις της μόδας

-να προσαρμόζομαι στον χωρόχρονο με προσωπικό στυλ

-να ξέρω να φλερτάρω αλλά και να έχω ηθική

-να αντέχω χωρίς ανέσεις, αλλά και με υπερβολικές ανέσεις

-να περνώ καλά και μόνη, και με παρέα, και με σύντροφο

-να έχω όνειρα αλλά και αυτογνωσία

-να ξέρω ποια είμαι, τα αρνητικά μου και τα θετικά μου, και να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου

-να εκτιμώ την γυναικεία μου φύση και να την διαχειρίζομαι σωστά

-να συνδιάζω εμφάνιση και μυαλό

-και τέλος: όχι φεμινίστριες τις πρώτης [edit: δεύτερης] γενιάς, δεν θα κάψω το σουτιέν μου! 

Ακατάλληλο για ανηλίκους

Έλα μουνί στον τόπο σου και πούτσο μην γυρεύεις!'

Η έκφραση του μήνα. Χυδαία, αλλά μόνο αυτή συνοψίζει την κατάσταση.

Μπόνους: 'Εδώ ο κόσμος χάνεται και το μουνί χτενίζεται'

Μα πραγματικά!

ΥΓ. Η φωτογραφία είναι έργο του Ν. Βανδώρου

Ακολουθεί απλήρωτη διαφήμιση.

Ακολουθώ νέο σχέδιο για το κόψιμο του καπνίσματος, το οποίο πάει καλά! (φτου φτου φτου!)

Επιτρέπω στον εαυτό μου ένα τσιγάρο honeyrose special την μέρα, υπολογίζω αυτό να κρατήσει μια βδομάδα, και μετά τέλος. 

Ναι, έχει απαίσια γεύση, γεγονός που με συμφέρει. 

Αν και δεν έχει νικοτίνη/καπνό εμένα με καλύπτει και καθόλου δεν μου λείπουν τα κανονικά τσιγάρα. 

Επίσης έπαθα πλάκα με το cigastop, αλλά δεν θα το δοκίμαζα. 

Έχετε υπόψη πως αυτή δεν είναι η μόνη μάρκα που κυκλοφορεί, απλά αυτή έτυχε να δοκιμάσω.

Θα με πεθάνουν αυτά τα νοσοκομεία!

...το NHS σας. 

Δύο ποστ παρακάτω έγραφα πως δεν έχω κανένα υπαρξιακό και πως το μόνο που με προβληματίζει είναι το θέμα υγείας. Κλισέ αλλά στην περίπτωση μου το θέμα υγείας είναι φλέγον! Τυχαία πήρα την απόφαση να κόψω το τσιγάρο νομίζετε;

Το χειρότερο είναι που οικογενειακώς έχουμε γίνει κολλητοί με τους γιατρούς.  Ευτυχώς που πολλά μέλη της οικογένειας είναι γιατροί. Αλλά τώρα μάθαμε τους ειδικούς γιατρούς σ' όλη την Κύπρο (και στην Ελλάδα, και στην Αγγλία)!

Προσωπικά έχω τις καλύτερες σχέσεις με τη γιατρό μου. Είναι η καλή μου 'νονά-νεράιδα'. Όσο με παρακολουθεί αυτή όλα καλά. Αλλά τώρα με στέλνει στο νοσοκομείο για εξέταση θυροειδή. Μου βρήκε ένα lump (πώς λέγεται στα ελληνικά;) στον λαιμό, κι εγώ εντόπισα ακόμη ένα, σύνολο δύο. Κοίταξα στο ίντερνετ και βεβαιώθηκα πως κάτι δεν πάει καλά με τον θυροειδή μου. Δεν ήθελα να ανησυχήσω την οικογένειά μου (έχουν τα δικά τους προβλήματα υγείας είπαμε), οπότε είχα αποφασίσει να μην πω τίποτα μέχρι να γίνει η εξέταση και να πάρω τα αποτελέσματα.

Χθες μου ήρθε το γράμμα για το referral. Προσπαθούσα να πάρω τηλέφωνο να κλείσω ραντεβού, αλλά κανείς δεν το απαντούσε. Ώρες στην αναμονή. Σήμερα το πρωί προσπάθησα να κλείσω ραντεβού μέσω ίντερνετ. Μου βγάζει το σύστημα 3-4 νοσοκομεία για να διαλέξω, διαλέγω το πιο κοντινό και περιμένω να μου πει πότε μπορώ να κλείσω εκείνο το ραντεβού. Δεν μπορώ! 'No appointments available at this hospital'. Εντάξει, λέω να προσπαθήσω τα άλλα νοσοκομεία, κι ας ταλαιπωρηθώ μέχρι να πάω στα χαμένα χωριουδάκια όπου βρίσκονται. Ανακαλύπτω την λίστα αναμονής. Μου ανάβουν τα λαμπάκια. Μιλάμε για μήνες, ε;

Τί να κάνω; Σκέφτομαι να πάω σε καμιά κλινική στην Κύπρο. 

Υποχρεωτικά θα πρέπει να 'ομολογήσω'. 

(χρωματάκια δεν υπάρχουν σ' αυτό το ποστ, καθ' ότι δεν κολλάνε)

ΥΓ. βρήκα αυτό το άρθρο. Η δική μου διάγνωση είναι πως έχω 'όζους' που δημιουργούν 'υπερθυρεοειδισμό' (έμαθα άγνωστες λέξεις και στα ελληνικά!). Γίνεται να είμαι κατά φαντασίαν ασθενής; Πλιιιιζ! Έστω, γίνεται να είναι ψυχολογικό το θέμα και να μου ρίξω δυο χαστούκια να συνέλθω; 

ΥΓ.2 Γίνεται να ξεχάσω το όλο θέμα;

Βοήθεια!

Εδώ και τρεις μέρες είμαι 'καθαρή'. 

Πρότζεκτ 'κάπνισμα τέλος' πάει καλά από αυτήν την άποψη. 

Αλλά πόσο θα ήθελα ένα τσιγάρο... Δεν μου λείπει η νικοτίνη, οπότε τσίχλες/παστίλιες και λοιπά βοηθήματα δεν με βοηθούν.

Παρουσιάζω σύνδρομο στέρησης ρουτίνας. Ναι, είναι καθαρά ψυχολογικό το θέμα! Ενδεικτικά σας λέω πως στις διακοπές ξεχνάω να καπνίσω, κι ούτε μου λείπει. 

Όσο είμαι απασχολημένη δεν το σκέφτομαι. Όταν κάνω διάλειμα/πίνω τον πρώτο καφέ/μετά το lunch, θέλω να καπνίσω. Καθαρά λόγω συνήθειας.

Ούτε νεύρα έχω, ούτε πονοκεφάλους, ούτε κανένα άλλο (σωματικό) σύμπτωμα στέρησης. Αλλά νιώθω πως 'κάτι λείπει'. 

Μέχρι τώρα δοκίμασα την μέθοδο κομπολόι (δεν συστήνεται σε κλειστούς/δημόσιους χώρους, ούτε και ξέρω να το 'παίζω'), την μέθοδο τσιμπολόγημα (η αγαπημένη μου αλλά πρέπει να σταματήσει), την μέθοδο καφέ (ακόμη και οι ντεκαφεϊνέ καφέδες έχουν 30% καφείνη) και την μέθοδο γλυκιά τσίχλα -αλλά χωρίς ζάχαρη (κατσίκα έγινα). 

Καμιά άλλη ιδέα; 

[ΥΓ. μέχρι να γράψω αυτό το ποστ μου έφυγε η επιθυμία για κάπνισμα. Μήπως το μπλόγγινγκ είναι μια μέθοδος αποτοξίνωσης;]

Ξέσπασμα

Ξυπνάω το πρωί χαρούμενη. Πίνω καφέ, ρίχνω μια ματιά στον χθεσινό Observer, ακούω Amy Winehouse, διαβάζω τα μπλογκς που επισκέπτομαι συνήθως, φτιάχνω το πρόγραμμα της ημέρας. Σε λίγο θα διαβάσω τα μέηλς μου και τις σημερινές εφημερίδες. Μια ρουτίνα που χαλαρώνει, με κάνει ευτυχισμένη. Απλά πράγματα. 

Τα μπλογκς που διάβασα όμως μου έχουν φέρει μια μελαγχολία. Θυμάμαι τα δικά μου καλοκαίρια, τις τρέλλες μου, τους έρωτες μου, τα υπαρξιακά μου, τις σκέψεις μου, τις προβλέψεις μου, τους προβληματισμούς μου. Θυμάμαι παραλίες, βόλτες, καφέδες και σκότωμα της ώρας. Καλοκαίρια με ένταση, με δράση. 

Και ανασφάλειες. Πολλές ανασφάλειες. 

Αυτό το καλοκαίρι εγώ θα είμαι σε μια κρύα χώρα, θα διασκεδάζω με την ρουτίνα μου και θα ονειρεύομαι ταξίδια. Θα αγχώνομαι για την ποιότητα της δουλειάς μου, το ατελείωτο to-do-list και τα deadlines. Τα βράδυα θα τα περνώ στο σπίτι με τον Ντάρλινγκ. Με τις φίλες μου θα συζητάμε για βιβλία και επικαιρότητα. 

Αλλά δεν θα έχω καμία ανασφάλεια. Είμαι εντάξει με τον εαυτό μου. Δεν έχω να λύσω κανένα υπαρξιακό. Ανυσηχώ μόνο για την υγεία μου και την υγεία των ανθρώπων γύρω μου. 

Αυτήν την νιρβάνα δεν την ανταλλάζω με κανένα προηγούμενο καλοκαίρι.

I say it out loud, I am boring and I am proud!

Female circumcision

Συγχήστηκα τόσο πολύ όταν διάβαζα αυτό, που έχυσα τον καφέ (παρα τρίχα γλίτωσε το laptop).

Εγώ γιατί νόμιζα πως αυτά τα πράγματα γίνονται μόνο σε κάτι άγριες φυλές στην Αφρική; 

Blair's Wars

Είναι αδύνατον να μπω σε βιβλιοπωλείο και να μην αγοράσω κάτι. Ειδικά όταν τα βιβλία βρίσκονται σε προσφορά.

Κι όταν βλέπω το Blair's Wars (John Kampfner, Free Press, 2003) σε προσφορά, έχοντας διαβάσει αυτό το άρθρο σήμερα το πρωί, ε, δεν γίνεται να αντισταθώ!

'Ωστε, 'the oil giants return to Iraq', ε;

Γιατί πότε φύγανε οι κάθε oil giants από το Ιράκ; 

'Oil for food program'. 

'CPA'. 

Αυτές οι δύο λεξούλες λένε πολλά νομίζω. 

Ανυπομονώ να διαβάσω το βιβλίο, να μάθω κι άλλα! 

Έκανα ένα google search για κριτικές του βιβλίου και έπεσα πάνω σ' αυτό το κείμενο. Εξαιρετικά ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου... Και αυτό το book review. Κάτι μου λέει πως θα μου αρέσει το βιβλίο...

Κούρεψα την κουβέρτα!

Δηλαδή έκοψα τα μαλλιά μου. 

Bye bye Parthenopi look, welcome 40's siren look (στο κοντό)!

Κάθε βράδυ βλέπω ποδόσφαιρο κι ανέβηκαν τα επίπεδα τετοστερόνης μου. Για να μην καταλήξω νταλικιέρης πήρα την μεγάλη απόφαση να προσθέσω μια πινελιά θηλυκότητας στην εμφάνιση μου.

Μία ώρα να με κουρέψει και μισή να με κτενίσει. I felt like a million dollars! Ο κομμωτής με έκανε να νιώσω σαν την αγαπημένη του κούκλα, έδειχνε να απολαμβάνει την όλη διαδικασία. Μου έκανε τα κοπλιμέντα μου, άνοιξε συζήτηση, μου έδειξε πως να τα κτενίζω. Συνήθως βαριέμαι θανάσιμα στα κομμωτήρια, αλλά αυτή τη φορά απόλαυσα κάθε δευτερόλεπτο. Ακόμη νιώθω λες και έκανα σπα όλη μέρα. 

Μετά το κούρεμα (και χτένισμα), ένιωσα μια τρελλή επιθυμία να φορέσω τακκούνια και φούστα. Να βαφτώ. Να τονίσω τα μάτια μου, να βάλω ψεύτικες βλεφαρίδες και κόκκινο κραγιόν. Να γίνω μια μοιραία γυναίκα! (δηλαδή να γίνω κάποια άλλη)

Θέλω να βλέπω τα μαλλιά μου στον καθρέφτη όλη μέρα!

Μια άντι-σταρ γεννιέται

Σήμερα το πρωί πρόσεξα μια ανακοίνωση στον δρόμο. Auditions for Skins!

Ζητούνται έξτρας αλλά και ηθοποιοί για κανονικούς ρόλους (νομίζω, δεν στάθηκα να την διαβάσω).

Να γίνω ηθοποιός σε dark soap opera? Φαντάζομαι την σκηνή όταν πάω για το audition.

Εμφανίζομαι με πατενταρισμένο υφάκι είμαι-alternative-ροκού-femme-fatale-αλλά-είμαι-και-too-cool-to-care (λέμε τώρα).

Ερώτηση: Ποιός είναι αγαπημένος σου χαρακτήρας από την σειρά;

Απάντηση: I am a history channel kind of girl, I don't watch dramas on tv

Ερώτηση: Πού οφείλεται η επιτυχία της σειράς κατά την άποψη σου;

Απάντηση: Στο γεγονός οτι υπάρχουν πολλοί αργόσχολοι wannabe-something

Ερώτηση: Γιατί ήρθες στο audition?

Απάντηση: Εγώ ροκ σταρ ήθελα να γίνω, αλλά είμαι παράφωνη και άτονη, οπότε είπα να δοκιμάσω τις υποκριτικές μου ικανότητες σε μια σειρά της οποίας οι χαρακτήρες νομίζουν πως ζουν σε ένα rock and roll world.

Ερώτηση: Ποιό ρόλο θα ήθελες να παίξεις;

Απάντηση: Εξαρτάται από τις ικανότητες της μακιγιέρ. Μπορώ να παίξω την έφηβη emo/ την bimbo/ την outsider, αλλά και την καθηγητρία παρθεναγωνείου/την σκύλλα/την εν-έσσιει-υπόθεση.

Ερώτηση: Γιατί πιστεύεις πως πρέπει να σε πάρουμε στην σειρά;

Απάντηση: Γιατί είμαι μια αντι-σταρ που θα πουλήσει εξώφυλλα με το όλο controversy που θα προκαλέσει. People will love to hate me!

Oh yeah!

Τον είδαμε τον αγώνα...

Την εθνική Ελλάδος δηλαδή... 

Μόνη στο διαμέρισμα και βρήκα ευκαιρία να ξεσαλώσω. Όποιος με καρφώσει στον Ντάρλινγκ θα πεθάνει!!!

Λοιπόν... Να κάνω μια εισαγωγή για να πω πως από μικρή πίστευα πως θα ήμουν πιο ευτυχισμένη σαν άντρας. Το μόνο πρόβλημα αυτού του σεναρίου είναι που στο τέλος πάλι τον Ντάρλινγκ θα ερωτευομουνα, αλλά αυτός δεν θα γινόταν γκέι για χάριν μου... 

Πήρα λοιπόν fish and chips (με γεύση χαρτόνι, ούτε να αμαρτήσεις δεν σ' αφήνει η αγγλική κουζίνα! -σουβλάκια ήθελα, αλλά πού να τα βρώ;) και μπύρες κι έκατσα να δω τον αγώνα σε φάση home alone. Εννοείται πως είχα πάρει τηλέφωνα όλες μου τις φίλες για να τον δούμε παρέα, αλλά όλες είχαν υποχρεώσεις και δεν ευκαιρούσαν. Όπως είπαμε στο προηγούμενο ποστ, κι εγώ είχα υποχρεώσεις, αλλά η τεμπέλα φρόντισα να πάρω άδεια από την σημαία. 

Έβλεπα τον αγώνα πίνοντας μπύρες και βρίζοντας σαν λιμενεργάτης. Ούτε ο Ντάρλινγκ τόσο πάθος για ποδοσφαιρικό αγώνα! Πηδούσα στον καναπέ, φώναζα στην οθόνη, έκανα υποδείξεις στους παίκτες... Τίποτα... Αγνοούσαν την ύπαρξη μου...

Αμάν ρε Νικοπολίδη, πού πας και σου βάζουν το γκολ; Η δουλειά σου είναι τερματοφύλακας, όχι αμυντικός! Το πρώτο ημίχρονο μου ανέβασε το αίμα στο κεφάλι. Δεν ήταν ποδόσφαιρο αυτό που έπαιζε η εθνική μας! Οι Ρώσσοι είχαν αγριέψει και οι δικοί μας είχαν χάσει την μπάλα (κυριολεκτικά). Δεν ήξεραν γιατί βρίσκονταν στο γήπεδο! 

Ξύπνησαν λίγο στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά η ζημιά είχε γίνει. Έσωσε την κατάσταση ο Νικοπολίδης και δεν μας βάλανε κι άλλο γκολ (τον ψηφίζω σαν τον πιο γοητευτικό ποδοσφαιριστή του Euro, by the way). Ρε Άγγελε, τί κάνεις εκεί άγγελέ μου; Μέσα στα δίκτυα πρέπει να μπαίνει η μπάλα, όχι πάνω! Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, εντάξει παίκτες μου; 

Επίσης τα πήρα με τον διαιτητή. Το γκολ της Ρωσσίας ήταν οφσάιτ! Το ξαναλέω, δεν ήταν γκολ! Και το γκολ της Ελλάδας ΔΕΝ ήταν οφσάιτ! Σας το λέω, εξαιτίας του διαιτητή χάσαμε. 

Και με τον κάμεραμαν τα πήρα. Που έκανε κοντινά σε εκείνον τον βαμμένο ξανθό Ρώσσο, με το αφ' υψηλού υφάκι, το χαζό χαμόγελο και το μακρύ επίθετο. Και σ' εκείνο τον δικό μας με την αλογοουρά (Πώς τον λέμε; Μεγάλη μορφή ο τύπος!).  Που έκανε κοντινό στα οπίσθια του Καραγκούνη την ώρα που έσκυβε, για να δούμε πως φόραγε μαύρο σώβρακο που του έμπαινε στον κώλο... Αυτό δεν ήθελα να το δω, ειλικρινά! Και στον Στέλιο, που πριν να μπει στο γήπεδο 'έφτιαξε' το δικό του εσώρουχο.  Κι όλο τους Ρώσσους οπαδούς έδειχνε η κάμερα. 

Μην μιλήσω τώρα για τους Άγγλους σχολιαστές! Όχι θα μιλήσω! Οι γκαντέμιδες, από την αρχή την θάψανε την Ελλάδα! Αυτοί μας μάτιασαν! 

Συμπέρασμα: Conspiracy theory: Ο αγώνας ήταν στημένος! Όλοι είχαν οργανωθεί για να χάσει η Ελλάδα! Ακόμη τους πονά το κύπελλο το 2004! (σωστό;)

Περιμένω τους Ολυμπιακούς για να πάρουμε το αίμα μας πίσω!

Ακόμη ένα Σάββατο...

Σήμερα ο Ντάρλινγκ κι εγώ ξυπνήσαμε αργά (κλασσικά). Χουζουρέψαμε στο κρεβάτι, συζητήσαμε το θέμα των Σκοπίων, από κει περάσαμε στα χαρακτηριστικά των λαών των Βαλκανίων, αναλύσαμε τα όνειρα που είδε ο Ντάρλινγκ -και κάπου εκεί συνειδητοποιώ πως βγήκε ήλιος!!!

Πετάγομαι από το κρεβάτι και πάω να φτιάξω καφέ. Ο Ντάρλινγκ θέλει να παίξουμε σκάκι πριν πιούμε καφέ. Σκάκι πριν τον καφέ; Δεν γίνεται! Φτιάχνω δύο παγωμένα φραπεδάκια όλο γάλα (ένεκα καιρού), ανοίγουμε τις κουρτίνες, πίνουμε τα φραπεδάκια βλέποντας την θέα -μες την ευτυχία-, αποφασίζουμε που να κρεμάσουμε τα ταπισερί που είχα πάρει.

Και αφού ήπιαμε τα φραπεδάκια μας, είπαμε να παίξουμε σκάκι... Εμμμ... Γκούχου γκούχου -πάλι νίκησε... Αμάν πια! Ξέρει κανείς κανένα κόλπο; Καμιά στρατηγική; Κανένα τιπ; Βοήθεια πλιιιιιιζζζζ! Ντροπή μου! 

Είπα κάτι δικαιολογίες πως φταίει ο διαφορετικός τρόπος σκέψης λόγω δουλειάς (και καλά), πως δεν πρέπει να κουράζω υπερβολικά τον εγκέφαλο μου που καίγεται κάθε μέρα (και καλά), πως ακόμη μαθαίνω σκάκι (και καλά) κτλ...

Ένιγουεη. 

Συνεχίσαμε την μέρα μας μες την τρελλή χαρά, μέχρι που έφυγε ο Ντάρλινγκ. Θα λείψει ένα βράδυ. Έφυγε ο Ντάρλινγκ, έφυγε κι ο ήλιος. Μπορεί παρακαλώ αυτός ο καιρός να αποφασίσει τί θα κάνει; Μια καλοκαίρι, μια χειμώνας...

Διάβασα στις εφημερίδες πως η Ιρλανδία απέρριψε την Lisbon Treaty. Και πως την επόμενη βδομάδα the Parliament (εδώ στο ΗΒ) θα την περάσει σε νομοσχέδιο. Δηλαδή τώρα πρέπει να κάτσω να διαβάσω και αυτήν την Συνθήκη; Αμάν πια! Βέβαια κανείς δεν με αναγκάζει να την διαβάσω αλλά αυτή τη στιγμή δεν βρίσκομαι στα καλύτερα μου. 

Έχω πολλές δουλειές να κάνω, αλλά βαριέμαι κι απλά περιμένω να αρχίσει ο αγώνας της Ελλάδας (Euro).

 

'Η Κέρκυρα δεν είναι Βαγδάτη'

Το καλύτερο σύνθημα που έχω διαβάσει σε τοίχο. Αναφέρεται στα γεγονότα της Λευκίμμης. 

Σχετικό βιντεάκι εδώ. 

Τί έγινε; 

Η κυβέρνηση αποφάσισε να φτιάξει μια χωματερή (χυτά) στη Λευκίμμη. Οι κάτοικοι όμως θέλουν ένα πιο 'πράσινο' τρόπο, πχ ανακύκλωση/βιοδιάσπαση. Μπαίνει θέμα υγείας, περιβάλλοντος, αλλά και οικονομίας (η Λευκίμμη βασίζεται στον τουρισμό).

Κατέβασε λοιπόν η κυβέρνηση τους εργάτες να φτιάξουν την χωματερή, κατέβασε και τα ΜΑΤ να τους προσέχουν. Οι κάτοικοι είχαν οργανώσει πορεία διαμαρτυρίας, αλλά τα ΜΑΤ δεν τους άφησαν να πλησιάζουν τον χώρο που γίνονταν οι εργασίες. Αρχίζουν οι συγκρούσεις και η κατάσταση ξεφεύγει. Ένας έφηβος με μηχανάκι, που προσπαθούσε να σπάσει το μπλόκο των ΜΑΤ, τρώει βαρύ ξύλο από τα ΜΑΤ, χάνει τον έλεγχο και πέφτει με το μηχανάκι πάνω σε δύο γυναίκες. Η πρώτη πέθανε μετά από λίγες μέρες. 

Η επίσημη εκδοχή είναι πως ο έφηβος έχασε τον έλεγχο επειδή γλίστρησε σε κάτι λάδια. Τον έχουνε στο νοσοκομείο με αστυνομική φρουρά, για να τον δικάσουνε μόλις συνέλθει.

Όλη η Κέρκυρα θέλει να φύγουν τα ΜΑΤ από την Λευκίμμη. Το θέμα συζητιέται πολύ και οι τοίχοι έχουν γεμίσει συνθήματα. Οι κάτοικοι της Λευκίμμης ειδικά αρνιούνται να εξυπηρετήσουν τα ΜΑΤ και τους ντόπιους αστυνομικούς (όχι καφέ, ούτε τσιγάρα δεν τους πωλούν), με αποτέλεσμα τα ΜΑΤ να φέρνουν προμήθειες. 

Και το θέμα συνεχίζεται...

For Your Information

Το μπλογκ θα είναι κλειστό για μια βδομάδα λόγω διακοπών. 

Έχω έλλειψη βιταμίνης Δ κι έλπιζα να πάρω λίγη από τον ήλιο, να πάρω και ιώδιο από το θαλασσινό νερό μπας και περάσει αυτό το μόνιμο κρυολόγημα, να πάρει λίγο οξυγόνο ο εγκέφαλος από τις βόλτες...

Ωιμέ, έλπιζα...

Δεν φτάνει που πετάω κουλές ώρες και που στην επιστροφή θα κατασκηνώσω στο αεροδρόμιο, στον πηγαιμό θα χω και αιμοραγία! Αμάν ρε Έυα που 'θελες να φας το μήλο...

Και αυτή τη βδομάδα θα πέσουν οι θερμοκρασίες και θα βρέχει στο νησί...

Πανσέληνο έχει ή είναι κανένας πλανήτης ανάδρομος; 

Δεν μασάμε!!!