04/12/2008

The End (of Part I)

Και του το 'λεγε μια φίλη 'Μια μέρα θα γίνεις και Παφίτης και Bristolian'

Και μου το λεγε ο αδερφός μου 'Κάνε σχέδια για Ευρώπες, στην Κύπρο θα καταλήξεις'



Σας αφήνω για να τελειώνω με το *γαμημένο* το PhD επιτέλους, να επιστρέψω Κύπρο και να είμαι μαζί του.

Εύχομαι δηλαδή. Με εκείνον δεν το συζήτησα. 

Αλλά ποτέ δεν ήμουνα ιδιαίτερα δημοκρατικός άνθρωπος.



'''Αγγελε μου, εγώ πότε θα γίνω μάνα;''


26/11/2008

A drunken post

Two glasses of wine while listening to rock and I am totally gone... 

Sorry I had disappeared, I had been away.
Finished teaching at 6pm last Thursday, jumped on a train Friday morning to visit my brother (4-hour journey), got another train on Sunday morning (another 4-hour journey) to visit my Angel for 24 hours and got back on Monday (that was just a 3-hour journey).
I had been teaching and marking essays all day yesterday and today.

And now I realise that its my ex's birthday. Well, happy birthday ex-Darling, here's 'a song to say goodbye.' 

But what I definately remembered as soon as I woke up was that tomorrow is my Angel and me are having our three months anniversary! (only three months? it feels so much more!)

This morning, Συγκατοικουλίνη's brother got engaged! That made my day! (και στα δικά μας οι ανύπαντρες).

Ok, I am off to be bed now. Whoever tries to wake me up early tomorrow is going to get killed. 

19/11/2008

Mud Presents Άννα Γούλα


Η μεγάλη της επιτυχία 'Τα πίνω όλα'

Στη συνέχεια το 'Είμαι άρρωστη'

Και το πατριωτικό 'Γαλάζιο και λευκό'


Μπόνους για το τέλος μία συνέντευξη.



Quiz: Από ποιά νομίζετε πως αντλεί την έμπνευσή της;


(Για να μην παρεξηγούμαστε, η 'Άννα Γούλα' είναι μια πτυχιακή εργασία. Ρίξτε μια ματιά εδώ.)


16/11/2008

Αντοχές

Ανύπαρκτες. 

Χθες η Συγκάτοικος Στην Τρέλλα είχε μεγάλη έξοδο. Πριν να φύγει από το σπίτι είπιε μισή μπουκάλα πορτ και επέστρεψε στις 5 το πρωί με τον γκόμενο και τον αδερφό του.

Η Συγκατοικουλίνη κι εγώ επίσης πήγαμε για ποτό. Πήγαμε στο πιο ήρεμο μπαράκι που βρήκαμε και γίναμε σκνίπα. Δηλαδή εγώ ήπια δύο ποτήρια λευκό κρασί (δεν τελείωσα το δεύτερο) και η Συγκατοικουλίνη one and half pint of lager. Είχαμε γίνει τελείως κουδούνι και ρίξαμε το γέλιο της αρκούδας. (Να θυμηθώ να πάρω αδιάβροχο eyeliner). Στην επιστροφή πήραμε ταξί και πήγαμε αμέσως για ύπνο.

Σήμερα το πρωί (στις 11) με ξύπνησε ο Άγγελος μου. Πάω στην κουζίνα να φτιάξω καφέ με κεφάλι βαρύ από το hangover. Πέφτω πάνω στην ΣΣΣ. Εκείνη μες την τρελλή χαρά (ειλικρινά δεν την έχω ξαναδεί πιο χαρούμενη), με απίστευτη ενέργεια. Μου είπε απλά να μην τρομάξω άμα δω δύο άντρες στο σπίτι, γιατί ο αδερφός του γκόμενου κοιμήθηκε στο spare room.

Καλά λένε πως μια 4οάρα ίσον δύο 20άρες.
Η ΣΣΣ έχει περισσότερες αντοχές από εμένα και την Σ. μαζί.

14/11/2008

The Comeback of the Pathetic Ex



Στην πουτάνα πουτανιές; Δεν γίνεται!


Τί θες δηλαδή; Να θυμηθώ τα γενέθλεια σου ή να σε καλέσω στον γάμο μου;


Είχαμε συμφωνήσει να μην ξαναμιλήσουμε, ποτέ!

Well, I guess its you and your hand tonight. 

(Facebook τζιαι μ@λ@κίες)

I got news for you: THERE YOU GO!

13/11/2008

Daddy's girl

Όταν τελείωνα το δημοτικό, στην τελική γιορτή, ήμουνα πρωταγωνίστρια σε ένα σκετσάκι που η δασκάλα είχε προσθέσει στο πρόγραμμα ειδικά για μένα. Γιατί το κυρίως σκετσάκι ήταν κυπριακό και εγώ η ανυπόθετη δεν μπορούσα να προφέρω τα κυπριακά σωστά. Ήμουνα ιδιαίτερα υπερήφανη γι' αυτό και ήθελα να έρθει όοολη η οικογένεια να με θαυμάσει. Ο πατέρας μου όμως είχε δουλειά και είχε πει πως θα έρθει μόλις τελειώσει. Στην γιορτή ο πατέρας μου δεν φάνηκε, λυπήθηκα πολύ, αλλά είπα πως δουλειά είναι αυτή, δεν είναι πως δεν ήθελε. 

Αλλά όταν πηγαίναμε σπίτι τον ποιάσαμε να είναι σε ταβέρνα και να τρώει σουβλάκια με τους φίλους του! Είχε τελειώσει την δουλειά κι αντί να τρέξει στο σχολείο πήγε για φαί. 

Μεγάλο ψυχικό τραύμα, ένιωθα προδομένη, πως ο πατέρας μου δεν ενδιαφερόταν για μένα που προσπαθούσα να τον κάνω υπερήφανο κτλ. Αυτό το συμβάν είναι το ορόσημο της αποξένωσης από τον πατέρα μου. Μέχρι πολύ πρόσφατα με τον πατέρα μου μιλούσαμε μόνο για να τσακωθούμε. Τα νέα μου (αν τα μάθαινε) ήταν μέσω της μητέρας μου. Δεν ήταν καν σίγουρος σε ποια τάξη πήγαινα, πόσον χρονών ήμουν, σε ποιά πόλη σπούδαζα. Επίσης του κρατούσα μανιάτικο το γεγονός πως ήταν όλη μέρα στην δουλειά και τα βράδυα ή έβγαινε (λόγω δουλειάς πάντα) ή καθόταν στην τηλεώραση σιωπηλά. Η όλη αδιαφορία με πλήγωνε αφάνταστα. Ζήλευα τις φίλες μου που είχαν καλές σχέσεις με τους πατεράδες τους. Υποσυνείδητα έψαχνα γκόμενους που να είναι το αντίθετο του πατέρα μου. 

Αυτά μέχρι το καλοκαίρι που μας πέρασε. Αφού ήρθαν τα πάνω κάτω και στην δικιά μου ζωή και στην οικογένεια μου, αφού έφτασε το μαχαίρι στο κόκκαλο, αναγκαστήκαμε να μιλήσουμε για πρώτη φορά έξω από τα δόντια. Η συζήτηση κράτησε 6 ώρες. Ευτυχώς ήμασταν μόνοι στο σπίτι. Άρχισε με φοβερή ένταση, έιπαμε τα παράπονα μιας ζωής, αναλύσαμε συγκεκριμένα γεγονότα, είμασταν όχι απλά ειλικρινείς αλλά ωμοί. Το συμπέρασμα ήταν πως η αποξένωση τόσων χρόνων ήταν το αποτέλεσμα μιας μεγάλης παρεξήγησης. Εγώ νόμιζα πως ο πατέρας μου με απορρίπτει, εκείνος νόμιζε πως τον απορρίπτω, και επειδή και οι δύο φοβόμασταν μια απόρριψη έξω από τα δόντια, αντί να κάτσουμε να μιλήσουμε, απομακρυνόμασταν ο ένας από τον άλλο. Κατάλαβα την δική του θέση, πόσο υπέφερε από αυτή την κατάσταση. Φάνηκε πως μου έχει τρομερή αδυναμία αλλά έμενε στο περιθώριο γιατί φοβόταν πως εγώ τον θεωρούσα 'κατώτερο'. Ζητήσαμε συγγνώμη ο ένας από τον άλλο, κλάψαμε και συμφωνήσαμε να κάνουμε μια καινούργια αρχή. Στο τέλος της βραδυάς φάγαμε σουβλάκια και είπιαμε μια μπουκάλα κρασί ενώ είχαμε καπνίσει ένα πακέττο τσιγάρα ο καθένας. Σημείωση, ήταν η πρώτη φορά που κάπνισα και ήπια στο σπίτι. 

Μέχρι να επιστρέψω στην Αγγλία ο πατέρας μου κι εγώ γίναμε οι καλύτεροι φίλοι. Έτσι ανακάλυψα πόσο πολύ του μοιάζω, όχι μόνο εμφανισιακά, αλλά και στον χαρακτήρα και στις προτιμήσεις. Καθώς ήταν δύσκολοι καιροί, στάθηκε ο ένας στον άλλο. Χαρακτηριστικά, ήταν ο μόνος που βίωσε μαζί μου την ιστορία του χωρισμού με τον πρώην και το δίλλημα σχετικά με τον Άγγελο μου. Με βοήθησε να καταλάβω κάποια πράγματα και να αλλάξω την ζωή μου.

Fastforward στο παρόν. Χθες πήγα στο Λονδίνο, να δω τον μπαμπά μου που είχε έρθει για μια δουλειά. Για να πω την πάσα αλήθεια, φοβόμουνα να πάω. Ήταν η πρώτη φορά που θα περνούσαμε τόσο χρόνο μαζί σε πιο χαλαρό επίπεδο. Φοβόμουνα μήπως γκρεμιστούν όσα είχαμε χτίσει, μήπως βαρεθεί ο ένας τον άλλο, μήπως ανακαλύψουμε αγεφύρωτες διαφορές.

Ευτυχώς, η μέρα μας έφερε ακόμη πιο κοντά. Συζητήσαμε αρκετά, αλωνίσαμε την Oxford Street για να μου ψωνίσει και πήγαμε για φαγητό. Ήμουνα τόσο περήφανη που ήμασταν μαζί. Που μπορούσα να του πω ό,τι δεν τολμώ να πω στις φίλες μου, που μου μιλούσε ανοικτά, που περνούσαμε χρόνο μαζί. Που ήταν ο μπαμπάς που πάντα ονειρεύομουνα, που ήμουν η πριγκιπέσσα του και πάλι. 

Δεν μπορώ να γράψω άλλο, το ποστ έχει παραγίνει προσωπικό. Και με έχουν ποιάσει τα κλάματα, δάκρυα χαράς, συγκίνησης, ανακούφισης.

Τον αγαπώ τον μπαμπά μου και είμαι περήφανη γι αυτόν.

10/11/2008

Κατακλυσμός.


Το 'παιδί' για όλες τις δουλειές (ελαιοχρωματιστής, ηλεκτρολόγος, υδραυλικός κτλ) μας έχει φτιάξει το σπίτι αρκετά καλά θα έλεγα. Το 'παιδί' πρέπει να 'ναι γύρω στα 50 και στα νιάτα του ήτανε χίππης με μακρύ μαλλί. 

Έμεινε στο σπίτι για αρκετό καιρό μέχρι να τα κάνει όλα αυτά. Στην αρχή ήταν ευχάριστος, μας έλεγε ιστορίες για τα περασμένα χρόνια, την ιστορία της πόλης, την εφηβεία του και τέτοια.

Αλλά μετά όλες καταλάβαμε πως μου έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία. Μου έδινε αναφορά για ό,τι έκανε στο σπίτι (με τις ώρες), με πείραζε ('I am sure you have a wild side), μου ζητούσε να του φτιάξω τσάι ('Tea from your fair hands please'), μου έκανε κομπλιμέντα ('I am sure you would make someone's lovely wife) και με ρωτούσε άσχετα ('Do you pluck your eyebrows? They always look the same'). Το πιο τρομακτικό ήτανε που ήξερε το πρόγραμμα μου καλύτερα από μένα!

Πορνόγερε... Φαντάσου να μην ήξερε για τον Άγγελο ή να του έδινα και θάρρος να δούμε τί θα έκανε.

Τη τελευταία φορά που ήρθε μου ζήτησε το μαίηλ μου, δήθεν στην πλάκα. Εννοείται δεν του το έδωσα. Και πριν να φύγει μου έποιασε την κουβέντα για ό,τι του κατέβαινε στο νου που πίστευε πως μπορεί να με ενδιαφέρει (τον Ομπάμα, το περιβάλλον, τους φόρους, τον Μπράουν κτλ- ναι, καλά με κατάλαβε) και τελικά έφυγε με ένα ύφος βρεγμένης γάτας. Είχα και εγώ χαρεί πως δεν θα τον ξαναβλέπαμε. Φτου ξελευθερία!

-----

Από χθες βρέχει ασταμάτητα. Μιλάμε για κατακλυσμό. Και χαιρόμουνα που το σπιτάκι μας είναι ζεστό και στεγνό. 

Αλλά ο νεροχύτης είχε άλλα σχέδια. Βούλωσε τελείως, παρ' όλες τις προσπάθειες μας (ο πορνόγερος φταίει, που έπλενε τα πινέλα του). Σήμερα πρωί πρωί είπα να τον ανοίξω να δούμε τί έχει κολλήσει μέσα. Πάω να τον ξεβιδώσω, χαλαρώνει η σύνδεση του σωλήνα, κι όλα τα νερά πλημμυρίζουν τα ντουλαπάκια μου. Με βοηθά η Συγκατοικουλίνι να αδειάσουμε τα ντουλαπάκια και να μαζέψουμε τα νερά από το πάτωμα (πισίνα είχε γίνει η κουζίνα). Παίρνω την σιδερένια κρεμμάστρα και προσπαθώ να 'ψαρέψω' αυτό που είχε κλείσει τις σωλήνες. Δεν βρήκα τίποτα, πρέπει να ναι βαθιά στις σωλήνες. 

Ώρα να φωνάξουμε τον πορνόγερο. Έβαλα την Σ. να τον πάρει τηλέφωνο και τώρα τον περιμένουμε. Γ@μώτο, πουτ@ν@ ζωή! Ούτε βδομάδα δεν πέρασε από τότε που έλεγα πως δεν θα ξαναπατήσει πόδι εδώ μεσα. 

UPDATE:

Ήρθε με το ξεβουλωτικό υγρό. Genious! Καλείς τον υδραυλικό κι έρχεται με ένα μπουκάλι που αγόρασε στο σούπερμαρκετ. Μάλιστα. Λες να μην το έχουμε ήδη δοκιμάσει κύριε; Δύο μπουκάλια βάλαμε μέχρι τώρα! Και μου την είπε γιατί δεν πλέναμε τα πιάτα με ζετό νερό και ρίχναμε λίπη μέσα. Άδικες κατηγορίες! Είμαστε πολύ προσεκτικές σ' αυτά τα θέματα, ευχαριστούμε πολύ. 
Περιττόν να πω πως δεν μπορεί να κρύψει την χαρά του που ήρθε. Πουτ@ν@ ζωή. Κι η Σ. πάνω κοιμάται. Πάω να την ξυπνήσω και το καλό που του θέλω να ξεβουλώσει τον σωλήνα!

UPDATE 2:

Αφού μας πήρε 20 λίρες, έφυγε χωρίς να διορθώσει το πρόβλημα. Μας είπε πως μάλλον κάτι έχει η αποχετευση (όχι ο σωλήνας) και να καλέσουμε τους ειδικούς.