Σήμερα, μετά από πολυυυυύ καιρό, φόρεσα τακκούνια. Μέγα λάθος! Ανακάλυψα οτι ξέχασα πως να τα περπατώ. Κουνιέμαι σαν μαούνα (που μπάζει νερά) και πονάνε τα οπίσθια μου (στα κυπριακά: επιάστηκεν ο κώλος μου).
Με την μόδα δεν έχω καλές σχέσεις. Ντύνομαι αναλόγως διαθέσεως και λατρεύω τα τζην σε κάθε σχέδιο/κόψιμο. Θέλω όμως να πιστεύω πως η εμφάνιση μου συνάδει με την κάθε περίσταση.
Εξαιρούνται δύο περιπτώσεις, στις οποίες εισέπραξα τα πάρα κάτω σχόλια:
Ο συνάδελφος: 'Θα έλθεις στο [τάδε event] αύριο;'
ΚΤ: Φυσικά!
Ο συνάδελφος: Ωραία! Τότε αύριο θα είμαστε και οι δύο properly dressed!'
(εμμ... είναι γεγονός πως εκείνη την μέρα φορούσα το αγαπημένο δε, παλιό και τριμμένο μεν, τζην.)
Η συνάδελφος: Πολύ ωραίο το άρωμα σου.
Κ.Τ: Ευχαριστώ
Η συνάδελφος: Ποιό είναι;
Κ.Τ.: Το [τάδε]
Η συνάδελφος: Oh really? Its very provocative.
(εγώ και όλες μου οι φίλες καθόλου δεν συμφωνούμε, αλλά άλλαξα άρωμα για να είμαι σίγουρη.)
Πριν λίγο όμως, σε μία φάση που τα περισσότερα εγκεφαλικά κύτταρα κατέβηκαν σε απεργία, μου ήρθε μια πολύ έντονη επιθυμία:
Να αποκτήσω μια ραπτομηχανή, να μάθω πώς λειτουργεί, και να αρχίσω να φτιάχνω τα δικά μου ρούχα! Θέλω να βρω ενδιαφέροντα κομμάτια από καταστήματα με vintage/second-hand ρούχα και να αρχίσω τις μεταποιήσεις. Θέλω να βρω κουρελλάκια, αλλά και ωραία υφάσματα, για να φτιάξω τρελλά ποπ τσαντάκια. Θέλω να βρω βαφές υφασμάτων και κερί για να διακοσμήσω υφάσματα με σχέδια μπατίκ. Θέλω να διακοσμήσω το σπίτι με ριχτάρια και μαξιλαράκια που θα φτιάξω η ίδια. (Μάλλον είναι πολλές οι επιθυμίες.)
Μάλλον θέλω διακοπές.
Πάντως θα πάρω όλα τα παλιά μου ρούχα και θα τα μεταποιήσω. Τί να κάνουμε, θα βολευτώ με μιαν απλή βελόνα και θα αποκτήσουν περισσότερη αξία!
7 comments:
η αδράνεια που ακούεις. Άμαν διαβάζουμε κατεβάζουμε 1000 ιδέες.
Που εν να τελιώσεις εν πεις "καλά τζαι τα ρούχα του Primark" :P (φτάνει να γυρίζεις τζαι να τσακκίζεις κάρτες mwhaha)
Εν να σου περασει..
Αλλα στην περιπτωση που δεν...ραψε ρουχαλακια και για μενα..
Ευχαριστώ για τα σχόλια! Η περίπτωση όμως είναι σοβαρή. Ψες 'θυσίασα' μια κορδέλλα για τα μαλλιά κι ένα βρακί για να φτιάξω ένα ωραιότατο (κατά τη γνώμη μου) τσαντάκι-πουγκί.
Είμαι δε αποφασισμένη να ζητήσω από τη γιαγιά μου να μου μάθει πλέξιμο. Ευτυχώς η στιγμή της επόμενης επίσκεψης πλησιάζει.
Entelech1a, αναλαμβάνω παραγγελίες!
Εν το θυληκό αντίστοιχο του μοτιφαρισμένου αυτοκινήτου.
Να έβρεις τζιαι αργαλειό να κάμεις καμιά πατανία
είμαι σίγουρη πως αν έβρησκα αργαλειό θα έκαμνα τζιαι πατανίες :P
πιο εύκολα όμως μαθαίνω να κάμνω λευκαρίτικα κεντήματα :P
χαχ! eat my dust! *proud*
ξέρω ήδη ΣΜΥΛΙ και αρκέφκω πατανίες (αρκέφκω μόνο) και πήγα και ένα μάθημα ραπτικής (τζιαι απογοητεύτηκα γιατί προϋποθέτει μέτρημα, σχεδίασμα, κόψιμο, ράψιμο... άσε, βαρκ)
:)))) καλές επιτυχίες με τες ωραίες σου επιθυμίες
ευχαριστώ sike! θα μου κάνεις σε παρακαλώ κι ένα μάθημα σμυλί; πληζζζ!
(θέλει τόσα πράγματα το ράψιμο; Εγώ αρπάζω μιαν βελόνα και αρχίζω το freestyle :P)
Post a Comment