17/08/2008

Το ξεκατίνιασμα

Ο 'κανονικός' χωρισμός χρειάζεται και μια δόση ξεκατινιάσματος.

Ο χωρισμός μου με τον  πρωήν όμως δεν είχε ούτε μια υποψία ξεκατινιάσματος. Θα έλεγα πως ήταν σουρρεαλιστικά πολιτισμένος.

Όσο περνάει ο καιρός όμως τόσο πιο πολύ συγχίζομαι με τον εαυτό μου που δεν είχα ξυπνήσει πιο νωρίς. Αλλά και πάλι το ξεκατίνιασμα δεν μου βγαίνει... 

Θα κάνω μια απλή περιγραφή κάποιας επετείου:

Εκείνη τη μέρα είχα μείνει στο σπίτι για να συμμαζέψω και να καθαρίσω το διαμέρισμα, να φτιάξω το δώρο του πρώην και να μαγειρέψω. Μέχρι να επιστρέψει από την δουλειά είχα στρώσει το πάτωμα με πέταλλα λουλουδιών και κονφεττί, είχα γεμίσει το διαμέρισμα με αρωματικά κεράκια, είχα ετοιμάσει ένα αφροόλουτρο για εκείνον, είχα τελειώσει το μαγείρεμα και είχα στρώσει το τραπέζι. 

Αλλά ο πρώην θεώρησε πως:

-Το νερό στο μπάνιο ήταν πολύ ζεστό
-Το λάδι για μασσάζ ήταν πολύ κρύο
-Η σαμπάνια δεν ήταν αρκετά παγωμένη
-Τα παπουτσάκια που είχα φτιάξει δεν ήταν όπως αυτά που κάνει η μαμά του
-Το τζατζίκι μύριζε σκόρδο
-Η μελιτζανοσαλάτα είχε πολύ λάδι
-Η παρμεζάνα ήταν αλμυρή
-Η σαλάτα είχε πολύ λεμόνι
-Εγώ δεν ήμουνα όσο ξεκούραστη και χαρουμένη θα ήθελε. 

Το επόμενο βράδυ με πήγε σε ένα εστιατόριο στην εξοχή, το οποίο είναι βραβευμένο με δύο Michelin stars.

Αλλά:

-Το ίδιο βράδυ γίνονταν δύο γάμοι και αυτό τον ενόχλησε
-Θεώρησε πως το σέρβις ήταν πολύ αργό
-Πως το φαγητό δεν ήταν αρκετά νόστιμο
-Πως οι ποσότητες που σέρβιραν ήταν πολύ μεγάλες
-Πως ο σερβιτόρος γέμιζε τα ποτήρια μας με περισσότερο κρασί απ' όσο θα έπρεπε. 

Όπως καταλαβαίνετε, αυτή ήταν και η τελευταία επέτειος που γιορτάσαμε... 

Τώρα, ας πάει να γκρινιάξει στη φοβερή μάνα του!

H οποία είχε πει για μένα πως είμαι ωραία, αλλά όχι και σαν σταρ του σινεμά... Αν ποτέ την ξαναδώ θα της πετάξω το μπούτι στη μούρη και θα της δώσω να τη φάει τη βλεφαρίδα! 

(Τελικά μια χαρά μου βγήκε το ξεκατίνιασμα! Το συστήνουν και οι ψυχολόγοι)

Μουσική υπόκρουση: 'Πόσο μαλάκας είσαι' -Goin Through


16 comments:

Sophia Kollia said...

Βρέ παιδί μου έκανες μεγάλη υπομονή τελικά. Τώρα καταλαβαίνω και γιατί διάλεξες αυτό το όνομα.
Αναζητήστε τη μαμά. Την επόμενη φορά κάνε ένα τσέκ πρώτα στην οικογένεια να καταλάβεις τα χούγια τους πριν μπλέξεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις το χειρότερο είναι ότι σε κάνουν να αμφισβητείς τον εαυτό σου και αν είσαι μικρή και άπειρη μπορεί και να σε πείσουν. Όταν μεγαλώνεις καταλαβαίνεις ότι είναι λεπτολόγος και λίγο μίζερος και αν δεν έχει άλλα μεγάλα ελατώματα γελάς και δεν δίνεις σημασία. Γιατί χωρίς ελάτωμα δεν υπάρχει κανείς.
Πάντως χωρίς να πεις τα απωθημένα σου θα έχεις ένα βάρος. Πέστα να ξεσπαθώσεις, νομίζω ότι θα είναι καλύτερα.
φιλιά και καλή βδομάδα

Κρίση Ταυτότητας said...

Αχ Σοφία μου, ένα λέω δέκα καταλαβαίνεις...

Πολλά φιλιά, γλυκιές καληνύκτες και καλή βδομάδα!

Anonymous said...

Χαράς το κουράγιο σου ρε Κρίση μου!!Πως τον άντεξες??Φοβερή οικογένεια,μάνα και υιός!..Έπρεπε να του τα βροντήξεις απο καιρό..και να του δώσεις και ένα γερό μάθημα..
Αποτελεί και αυτός ακόμα ένα τρανό παράδειγμα μαμοθρεφτάκια!!Ας πάει με την μάμα του που τα κάμνει όλα τέλεια τζαι αν έβρει γενέκα εμένα φτύσε μου!!

Anonymous said...

Καλησπέρα. Κοίτα τώρα τι μου θύμισες:
http://plaka.wordpress.com/2008/07/11/peripoiis/

Για να γελάσουμε και λίγο. Υπομονή.
Θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Diasporos said...

Έχει άτομα που εν τόσο κολλημένα συναισθηματικά, που αντί να συζητούν αννοιχτά συμπεριφέρουνται σαν τους γαδαρους. πάντα οδηγά το πραμαν σε επέτειον όπως τούτην που περιγράφεις, η οποία αφήννει πικρή γεύση και γίνεται το turning point.
θα γιάνεις και θά 'σε μια χαρα.

Κρίση Ταυτότητας said...

Τριανταφυλλένια, έεετσιιι ;-)

Houlk, καλώς όρισες, ελπίζω να σε βλέπουμε συχνά! Να σαι καλά, το έλεξα όλο το μπλογκάκι και μου έφτιαξε τη μέρα! Χαίρομαι που μπορώ να πω οτι οι καλύτερες μέρες ήρθαν!

Διάσπορε, turning point όντως!

UrbanTulip said...

έχασα επεισόδια.....δάβασα και προηγούμενα ποστ σου....είναι οριστικός ο χωρισμός; γιατί το έργο το έχω ξαναδεί ( ξαναζήσει). οι περισσότεροι επανέρχονται....( δεν το λέω για καλό. απλά το λέω)

Κρίση Ταυτότητας said...

Τουλιπάκι, για μένα πιο οριστικός δεν γίνεται αυτός ο χωρισμός. Ευτυχώς έκτοτε δεν έχει προσπαθήσει να επικοινωνήσει μαζί μου.

ΥΓ. νομίζω πως κι εγώ έχω χάσει επεισόδια. Επανήλθε; :)

Anonymous said...

άτε ρεε επήες σε εστιατόριο με 2 michelin stars???

θέλω να πάω σε τζείνο του blumenthal ή πώς τον λαλούν...ααχχχ.

UrbanTulip said...

Στη δική μου περίπτωση...όχι δεν επανήλθε. Έχει τελειώσει, δεν μπορώ να φανταστώ κάτι περισσότερο ( το εστιατόριο που πήγες ήταν το fat duck;)

Κρίση Ταυτότητας said...

Roam, με έπαιρνε σε καλά εστιατόρια, αλλά πάντα μου τα βγαζε ξινά...

Τουλιπούα, όχι δεν ήταν αυτό.
Εσύ είσαι καλύτερα τώρα;

Σοφία said...

Ευτυχώς που δεν πήρατε και χαβιάρι, να του φανεί πολύ μαύρο...

Anonymous said...

MALAKAS!! ti ksino plasma einai afto? ts ts ts ts ts

Κρίση Ταυτότητας said...

χεχε, ευχαριστώ κοπέλλες :)

Diasporos said...

Ο λεβέντης σου εθθύμησεν μου το χχαραχτήραν μιας αμπάλατης που με έκρουσεν. τί άσσιημον να χωρίζεις, αθθυμούμαι.

μα στο χωριό μου ο ποιητής έλεγε:

"άδρωπον δίχα βάσανα, ποττέ μεν κάμεις φίλον"

Κρίση Ταυτότητας said...

σωστός ο ποιητής...